മുത്തുമണി

സൂര്യൻ

ഭൂമിതന്‍ സന്താപഗാനങ്ങള്‍ക്കൊക്കെയും
അര്‍ക്ക, നീ സാക്ഷിയായ് നിന്നിടുന്നു..
എന്തിനീ കത്തും വെയിലുമായ് നീ -
യാകെ എരിഞ്ഞെരിഞ്ഞിടുന്നു...?
പണ്ടു നീ തൂകും പ്രഭയാല്‍ നിറഞ്ഞൊരീ
മന്നിടം ധന്യയായ് മാറിയല്ലോ...
അര്‍ക്കനാം ദേവനെന്‍ വീഥീയിലുള്ളൊരു
അന്ധകാരത്തെയകറ്റിനിന്നു ....
ഭൂമിയിലെന്നും വിടരുന്ന പൂക്കളില്‍
സ്വപ്നമായ് നീയുമുണര്‍ന്നിരുന്നു..
ഇന്നു ധരണിയെയാകെ വലയ്ക്കുന്നു,
ചിത്തേ ജരാനര വന്നുതീര്‍ന്നോ ?
എല്ലാം വെടിഞ്ഞു ജ്വലിക്കയാണോ, രവി-
എന്തിനായിങ്ങനെ ചെയ്തിടുന്നു?
പറവകളെല്ലാം പാറിപറന്നു പോയ്‌
ആകാശ വീഥിയും വിജനമായി...
ഒരു ദിനം കൂടി കൊഴിഞ്ഞു വീഴാറായി
ആഴിയിലേയ്ക്കു നീ പോകയാണോ?
നാളെ വരില്ലേ നീ കാലമേ,നന്മതന്‍
ദീപം തെളിയിക്കാന്‍ എന്നിലായി... !!